Cesur Yeni Dünya'yı yeni okuma şerefine eriştim. Elimde durduğu iki gün boyunca hiç bitmesin istedim. Ama öğrenci evindeki abur cuburlar kadar kısa oldu kitabın ömrü. Konusunu filan anlatmayacağım. Hohoho. Kendiniz bulun. Ama okuyun kitabı.
  Sonra da ev arkadaşımdan Dune'u aldım. İlk başlarda pek sarmadı demiştim kendi kendime, ama ikinci günün sabahında kitabın 120. sayfasına ulaşınca beni kitaba bağlayan bir şeylerin olduğunu anladım. Büyü veya lanet olmadığına göre, çok çok büyük ihtimalle, kitabı çok sevdim. Pazartesiye kadar bitmeli o 700 sayfa! Uzamamalı! Ama o zaman da bitmiş olacak ühühü. Anlamadım ben bu işi. En iyisi siz beni Dune'un evrenine götürün arkadaş. Hadi götürün. Yalnız öyle pahalı olan ulaşım aracına binmem. Mümkünse "aktarma" tarifesi olan bir şeyler olsun. Sonra paramı biriktirip, kendime çok güzel şeyler alacağım.