Edebiyata olan badem salatalik kadar merakim var. Psikoloji ve psikiyatri alanindaki kitaplardaki merakimi ise buyuk patlicanlara benzetebilirim. Tum bunlarin yaninda, son zamanlardaki dini kitap merakimi ise, koskocaman bir bugday tanesine benzetmek istiyorum izninizle (kimin?). Meyve sebze benzetmelerini kullanarak urettigim bu ucuz paragrafin oncelikle kusuruna bakmayin, sonra da edebiyatin ve ilgilendigim alanin kitaplarinin neden uzak eskisinden uzak geldigini aciklamama izin verin : Ben bugune kadar dinimi yasamamisim.
Bu curetli iddiadan sonnra belirtmeliyim ki, bundan sonra da dini tam olarak yasayamayacagim. Sonucta, bunu hangimiz yapabilir ki? Ama, elimden geldigince... Nasil? Oncelikle Kuran ile aydinlanarak. Akabinde, sirk ve tevhid hususunda sorunlar ile bogulan inancimi temizleyerek. Sanirim bunun icin, once okuyan , dusunen ve anlatan Ali dedeme, sonra da Yasar Nuri'ye tesekkur etmem gerekiyor. Eheh Yasar Nuri okuyorum diyince insanlarin suratlarinin aldigi hali seviyorum ve bu biraz da beni okumaya itiyor. Onyargi kirmak, kimsenin soylemeye cesaret edemeyecegi seyleri yazmak... Tekrar devam ediyorum kitabima. En yakin zamanda donmek umidi ile!

posted from Bloggeroid