Sunu farkettim : bir konuda derleme yapmayi seviyorum. Bunun ucuz 2 puanlik farma odevi ile bi' ilgisi vaar tabi. O odev hatirlatti bana arastirmayi ne kadar sevdigimi. Gecen sene de iki arkadasimla beraber yapmistik bi' derleme, okul odevi idi. Yaparken zevkten dort kose olmustum. Zaten ilgilendigim konu ustune yapmistik bir de odevi, tadinan yenmeyen yastik kilifina donmustu benim icin o odev. Yemiyordum da, yaninda yatiyordum. (Bu iki soyleyisi birlestirdigim icin bir alkis hakediyorum artik herhalde?)
Bu derleme odevi yapma sevdasi ile ilgili degil aslinda direk, bilgi acligi ile ilgili. Bir seyler ogrenmeye isteklr ilgili muhtemelen. Peki neden bu kadar istekliyim? Hayir, entellektuel degilim. Ama soyle bi' hipotezim var : ogrendigim seyleri iki uc gun sonra unutuyorum. Ne kadar sasirirsam sasirayim, ne kadar saglam hafizaya attigima inanirsam inanayim, ne oluyorsa oluyor, gidiyor bilgiler. Sonra da onlarin bos kalan yerini doldurmak icin yeni bilgiler aliyorum. Sonra onlar da bosaliyor. Nolacak bu dunyanin hali, bu beyin nereye gidiyor? Sormazlar mi adama , haci senin beynin "ortalik beyni" olmus diye. Gelen cakiyor, giden cakiyor. Sonra da isini bitirince , atlayip gidiyor noronlardan. Uzuldum lan simdi.