Bazi kararlar olur herkesin hayatinda, arkasindaki motivasyon, itici gucu kimse goremez. Goren de anlam veremez. Hatta o karari uygulayan, o kararin ortaya cikmasina sebep olan bile anlam veremez aklindan gecenlere. Carpik bir zihnin urunu olan gizli sakli dusunceler, iki kisinin gozyasi olarak gelir dunyaya. İki cift gozden fiskirircasina... Omurleri kisadir lakin, akisleri koskoca bir omru etkiler. Silip goturdugu gecmis de cabasi. Ama ne olursa olsun anlasilmaz 'itici guc' ya da yanlis anlasilir ya da yanlis gosterilir. İyilik,kotu bir amaca hizmet ediyor olabilir pekala. Ne yaparsaniz yapin, 'iyilik'i denemis olursunuz insanlarin gozunde. Ama iyilik yapmak icin kotuluk yapmak ya da farkli bir deyisle, daha fazla kotuluk yapmamak icin kotuluk yapmak... Kimseyi inandiramazsiniz buna, yalanci derler. Kabul etmezler. Sozlerinizi tutmadiginiz icin yalanci olursunuz, acimasiz davrandiginiz icin kalpsiz, ilgisizmissiniz gibi davraninca heyecansiz, uzak durdugunuz icin sevgisiz... Disaridan bakinca mantikli degil mi? Kotuluk, kotuluktur.
Bu nasil anlatilir bilmiyorum, kimseye de anlatamayacagim. İnsanlar beni anlamiyor demek istemiyorum, ben insanlara kendimi anlatamiyorum. Kendim haric herkes icin en guzelini istiyorum. Ama en guzele giden yol, hic guzel degil. Guzelini istemek, mutlulugu getirmiyor hemen aninda. Daha cok guvensizlik ve pismanlik dolu. Anlasilmak istemiyorum, hareketlerimin sorgulanmasini da. Sadece niyetimi goren Allah'in, cehennemdeki atesimi biraz kismasini istiyorum. Cunku benim canim cok cabuk yanar.
Yatiyorum ve bu gece ruyamda gormek istedigim ve de gormeyi umdugum soguk bir karanliktan baska hicbir sey yok.