24 Temmuz 2012 Salı

Ne Zinciri Lan?!

Bugun iftardan sonra, kestirmek icin uzandim. Dinlendigimi dusundukten sonra kalkip bilgisayar oynayacaktim. Kafami kaldirdim, ama ayaga kalkamadim. Neden o kadar cok bilgisayar oynamak istedigimi sordum kendime. Tamam, iflah olmadigim icin saatlerce oynayabilirim, sivrisinek surusu bile buna engel olamaz. Ama artik cok cok daha fazla oynamak istiyorum.
Sonra dusundum ki, oyun oynamak biraz alkol almak gibi oluyor bazen (alkol almadim bugune kadar, ama alanlardan gorus topladim (MeneS'ten arastirmaci blogculuk ornegi! Eheh, cok salagim)). Sinavini, kotu gecen gununu, hocanin sana kizmasini, trafigin cok sikisik olmasini, gokyuzunde sehrin isiklarindan dolayi yildiz gozukmemesini (ben uzuluyorum lan buna) unutturuyor adama. Benim de unutmam gereken seyler oldugu icin bu kadar cok oynadigimi farkettim. Iste bu kadar, insanin kendine yenik dustugunu anlamasi 2-3 saniyeyi aliyor. Kalkamadim yataktan. Sahura kadar uyudum.
Kalkar kalkmaz telefona baktim hemen, belki 'nasilsin' diye soran olmustur diye. Halimi hatrimi soran biricikleri tenzih ederim tabi, ama dun yoktu. Dun ben atomlarima ayrilmak istedim yatarken, ayrilamadim. Sicim teorisinin ispatlanan parcacigi olmak istedim, olamadim. Ozkan Beyden yardim istedim, o da olduramadi. Zincir kopuk mu ne, oyle bir seyler soyledi. Ben de bugune kadar hafizami uyusturmak icin ne yaptiysam, sahurdan sabaha kadar da onu yaptim. Diablo oynadim. Simdi gunun o tatli ilk isiklari ile Maksim Gorki'den anaya devam edecegim.
Plan yapmak istemedigimi belirtmistim. Ama resim de cizmek istiyorum biraz.

posted from Bloggeroid

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder